Er zijn gesprekken die het inwendig heelal opentrekken. Woorden die het ruim in jezelf doen open knallen. Zo wordt het sterrenstelsel in de kruin beschenen, de melkweg rond het hart geklaard, de zonnevlammen in het bekken aangezwengeld in een groeiend bewustzijn, mede vernieuwd door een verkwikkende voorjaarsenergie.

Op de vlieghaven haveloze gezichten reizend naar ergens. Bestemming onduidelijk. Ze kijken recht vooruit naar iets.

Een grijze muizencultuur teelt grijze muizen. De minder gevoelige mens schijnt best te gedijen in muizenissen. De hoog gevoelige mens kan onmogelijk een muis zijn. Het heeft vooral last van muizenissen in het hoofd. Als je geen muis kan zijn in een grijze muizencultuur is aansluiting vinden nogal wat. Zeker als je uiterste best doet om als muis...

Muizen leven in grote aantallen bij elkaar. Muizen zijn groepsdieren die overal tegelijkertijd zijn. Ze leven een bedrijvig leven, praktisch en ongecompliceerd. Paradijsvogels zweven dromerig in de lucht. Met open vleugels vliegen ze door het leven. In rusten op een hoge tak schouwen ze over de wereld. Ze vullen de ruimte in een kleurige sfeer met...

Hallo Muur, ik ben het, Vlindervrouw.

Er zijn vrouwen met een ingeschapen kennis van de verleidingskunst. Ze kregen alle toebehoren mee om zich te bekwamen in de gave van seductie. Vlindervrouwen worden ze weleens genoemd. Vrouwen vlinderen door het leven en hun zoete kleeft aan. In hun seksuele aantrekkingskracht raken ze bedreven om de erotische interesse van de voorbijganger te...

Soms lijkt het leven onwerkelijk. Het lijkt wel een hologram. Het leven met inbegrip van alle kapsones, incluis de akkefietjes, bijgaand het ambras en niet te vergeten de vele goeie momenten die overigens gaan over gezien, gehoord en geliefd worden of vormen van zelf-groei en overwinning. Het alledaags leven dat zich voor mijn neus afspeelt ziet...

Verdriet wil niet dichtgetimmerd tot mal of ingedijkt tot dam, niet ingepolderd tot kunstmatig landschap.

Ze loopt door een wereld die niet aardig voelt.

Als ik dan mag zijn wie IK ben.

Overlevingsstrategieën leven ons leven, denkend dat ze ons zijn. Welke rollen ik nu aantref in deze karakterlaag? De opwindende zeevrouw en ook de eenzame vuurtorenwachter staan in deze levensfase op de voorgrond.

Ik heb haar lang geleden ontmoet. Ze is nog steeds wat ze toen was: een prof in karikatuur-tekenen. Geniaal in het uitvergroten van opvallende karakterkenmerken maakt ze humoristische voorstellingen van ons gedrag. De meest kenmerkende trekken zet ze zwart-wit op papier. Ze geeft een opvallend beeld mee van onze stereotypen. Ze ontmaskert daarbij...

Ik hoorde onlangs zeggen: "Dit is hoe ik ben. Ik zal mij nooit meer anders voordoen!". Zo ben ik nu eenmaal. Dat is de aard van het beestje. Alsof het in steen gebeiteld staat. Ik lees vandaag in een artikel: Je bent niet je persoonlijkheid, je hebt een persoonlijkheid. Je bent niet je gedachte of gevoel, je hebt een gedachte of gevoel....

Daar stond hij dan, wasbleek op het podium. Voorafgaand: slapeloze nachten, wegdrijvend in angstzweet, witjes weggetrokken voor de spiegel, kronkelend in stresspijn, een hoopje bange ellende onder de lakens.

Schaamte & schuld is een basisemotie en niet zomaar een kleine. Het is emotie met een lage trillingsfrequentie.

We zijn stuk voor stuk moederskindjes. De één verenigt vlotter met mama dan de ander. Neemt niet weg dat we onwillekeurig verbonden zijn met haar. Ze heeft ons gedragen, gevoed, verzorgd en beschermd. Er zijn kinderen die op latere leeftijd moeilijk loskomen van hun moeder. De zoon als nakomeling is zo een geallieerde klassieker. Mama's met...