Mademoiselle Marteaux

Columns over hoogsensitiviteit, zelfheling en vrouw-zijn.

feb 11

Carnaval

Het heeft even geduurd voordat ik het begreep. Die hele heisa rond carnaval. Tot pakweg drie jaar geleden sloot ik me stellig aan bij de beschouwing van boven de rivieren. Met evenveel verstandsverbijstering had ik dit bonte circus aangekeken. Mij ongetwijfeld afgevraagd welke ondoordachte impuls me voor Limburg had doen kiezen. Op gegeven ogenblik...

Mijn intussen ietwat vastgeroeste rede speelt een welles nietes spelletje met een naderende date. Wantrouwen wint het spel om in een wankele stem uit te spreken dat elkaar zien vast niet slim is. De rede die na enkele spraakberichten te snel tot slotsom komt dat we samen te veel gaan zijn. Te veel dynamiek in ons excentriek...

Geef mij maar een stevige fysio, een bottenkraker of een drukpuntmassage waarbij ik net niet uit de behandelstoel schiet in pijnscheuten. Die harde aanpak werkt het diepst door en het langst na. Dat was mijn overtuiging. Ik had eerder positiefs gehoord over craniosacraal therapie. Zonder twijfel te soft voor mij, dacht ik toen. Want ik was stoer....

Als op een drukbezochte zaterdagmiddag de kassajuffrouw zich persoonlijk excuseert om het slow-scannen van een goed beladen kassaband vanwege haar hooggevoeligheid, dan weet je, hypersensitief zijn is van deze tijd. Vrouwendagbladen lopen er warm voor, Youtube staat er bol van. Websites muisjesensitief.nl of hoofdjevol.be bieden voor de gevoelige...

'Ik word nooit meer gelukkig', hoor ik onlangs mijn moeder zeggen terwijl ze in haar late zestigerjaren wil scheiden van mijn vader door een drankverslaving die bij haar de spuigaten uitloopt. Voor mijn moeder is het te veel om samen te leven met een man die er nooit echt helemaal bij is. Dat begrijp ik. 'Ik word...

"Je bent een echte paradijsvogel", zei ooit een lief. "Stop maar met doen alsof, aanpassen gaat jou niet lukken." Dat was dat. Ik zoek nog steeds naar mogelijkheden om aan te sluiten bij een gangbare leefstijl die totaal niet strookt met mijn betoverende levenswijze. Aanpassen is een hele klus. In hoeverre wil ik dat nog? Ik...

In mij woont een magisch kind. Een kind dat het leven ziet als één groot wonder. Een kind dat eerder wil voelen dan praten. Een kind dat alles intens beleeft en geniet van het mysterieuze dat ook het leven is. Dat mensje in mij is waarachtig een feestmuts. Ze is een onvervalst lachebekje. Een heuse lichtsprankel. Ik ben zo blij met haar!...

'Ik ontmoet veel hooggevoelige vrouwen die het heel moeilijk vinden om grenzen te stellen, die vaak automatisch gevoelens oppikken van anderen, daarop inspelen en zich achteraf uitgeput voelen. Het gebeurt vaak al voordat je er erg in hebt. Het is alsof je spontaan versmelt met de ander en jezelf even helemaal kwijt bent. Hoe kun je dit voorkomen?...

'Hoe versleten, uitgewist, vernederd, bedwongen, stilzwijgend voorbijgegaan ook, toch zijn alle trekken van het kind bij de vijfjarige nog aanwezig. Meestal kruipen ze weg in de schaduw en liggen daar op de loer, maar zodra de aandacht even verslapt, heffen zij het hoofd op en dringen dan in de één of andere vermomming naar het volle daglicht.' -...