Alsof het gisteren was, zie ik me opnieuw zitten aan het sociaal bureau van de gemeente waar ik woon. Ik had dit moment uitgesteld. Mijn moed tot het uiterste gestrekt in een opgeheven hoofd dat altijd een uitweg kon bedenken, maar deze keer niet. Langdurige overspanning had mijn gestaald heroïsme dan toch verbogen tot knoop. Geheel betraand had ik...
Als razende gedachten van de wereld als een wervelwind mijn redeneerkunst overhoop brachten,
Met de tijd ben ik lijven gaan lieven.
Laatst zei een vriend dat hij zichzelf enkele jaren geleden opnieuw leerde liefhebben. Tijdens een retraite schreef hij een brief over zelfliefde. Ik las zijn liefdesbrief aan hemzelf. Een veelheid aan liefdevolle woorden ontroerden mijn hart! Ikzelf was gewend te zeggen: Als jij van mij houdt, dan hou ik ook van mij. Alleen als anderen van mij...
Er leeft in mijn gerijpt lijf een onbezonnen juffer.
