Activatie van de drie Centra.

Er zijn gesprekken die het inwendig heelal opentrekken. Woorden die het ruim in jezelf doen open knallen. Zo wordt het sterrenstelsel in de kruin beschenen, de melkweg rond het hart geklaard, de zonnevlammen in het bekken aangezwengeld in een groeiend bewustzijn, mede vernieuwd door een verkwikkende voorjaarsenergie.

De bewustzijnsklik wordt teweeg gebracht in een gesprek over: een soulmate vinden. Op zoek naar iemand waarmee je verwantschap voelt is mooi, maar zolang je jouw kern niet op orde hebt, raakt elk spoor bijster want, waar ben je naar op zoek? Naar iemand die je leegte vult, die je gelukkig maakt, die de kou aanvuurt? Naar iemand met wie het samen lukt om jezelf te vervolledigen? Iemand het allemaal heeft en helemaal is? 

Steeds opnieuw tegen ontgoocheling aanlopen. Elke botsing met de andere was een aanrijding met mezelf. Elke lastige situatie laat zien waarin je nog immatuur bent. In relaties gaf ik een groot deel van mezelf weg in de hoop daarvoor iets in de plaats te krijgen. Iets wat nooit genoeg leek te zijn. De onverzadigbare vrouw en de afwezige man, herhaalde zich als dynamiek. Er is voorwerk nodig vooraleer er een vrije verbinding plaats vindt met eender wie in eender welke soort relatie en dat voorwerk is: word eerst jouw eigen Soulmate. Jouw verwante worden is het fundament om te ervaren dat je compleet bent an sich, het bijkomende is surplus. En daarbij zeker een extra impuls om jezelf te vervolledigen. De ander spiegelt jouw licht- en schaduwkant.

Hoe beter je in jouw centra gecentraliseerd zit, hoe minder dringend het wordt om iemand tegen te komen. Vanuit die ontspanning kun je de tijd nemen om te onderzoeken met wie jij een verbinding aangaat; wie jij dichtbij toelaat en welke dynamieken je op afstand houdt omdat ze niet helpen of diep bevredigend zijn. Je kiest meer bewust, dus uit emotie, om niet telkens meegesleurd te worden in onrustige betrekkingen vanuit behoeftigheid, gemis of leegte dat aangevuld wil worden door iets of iemand. Als beste vriend van jezelf is er minder tijdsdruk waardoor je meer ontspannen in het leven staat. Het betekent niet dat je daarom alleen moet blijven of dat je je moet afzonderen. De urgentie van partnerschap gaat eraf, de hyperfocus valt weg. Je voelt ruimte om te ontvangen wat spontaan aan komt waaien en neemt de tijd om te doorvoelen wat het contact met je doet, hoe je je ermee gaat verhouden zonder de noodzaak meteen aan te haken. 

Mijn voorwerk tot een meer ontspannen houding was dit aangeleerd beeld van mezelf doorzien: zij die altijd klaarstaat voor de ander. Het alibi om niet de diepte in te gaan met mijn schaduw: waarom altijd klaarstaan voor een ander? Ondertussen elke grens overschrijden met mijn behoeftes in de doofpot in stille hoop iets terug te krijgen. Dit is het trans-generationeel trauma van zelfopoffering: geven in belang van iets buiten je.

Vanuit die rol gaan we taken uit handen nemen, problemen oplossen voor anderen, staan we altijd paraat. In ruil vragen we van diegene voor wie wij ons zo inspannen, dat ze ons loyaal blijven. We leggen onbewust een claim. Vooral vrouwen worden in die zorgtaak grootgebracht. Mannen verwachten dan weer in ruil voor de bescherming die zij bieden, toewijding (trouw) en zorg. Het is mooi om wederzijds voor elkaar te zorgen en zeker zit er kwaliteit aan de basis van het verzorgend aspect. De voorwaarde is wel dat die actie start vanuit zelfzorg zonder er stiekem iets voor terug te willen. Daar wringt vaak het schoentje in partnerschap. 

Op zoek gaan naar een partner die voor ons zorgt als vervanger van zelfzorg omdat je zelf te druk bezig bent met wat de ander nodig heeft, schept een afhankelijkheidsrelatie die niet zaligmakend is. In mijn zorgtaak voor mijn buitenwereld, verloor ik de connectie met mezelf. Mijn handelingen waren gericht op geliefd worden door hem en pas als hij mij liefhad kon ik mezelf liefhebben. Met gedachten beïnvloedbaar, daardoor niet de allerminste twijfelaars. Ten lange leste raakte ik me helemaal kwijt. Stapsgewijs richt ik mijn leven nu zo in dat ik de band met mezelf herstel. Focus richt zich op mezelf ontplooien. Het tot uitdrukking brengen van talenten. Daarbij toestaan dat ik regelmatig herval in oude gewoontes. De basiszorg waaruit ik leer vertrekken zijn de drie centra activeren en onderhouden. Van daaruit kan de meeropbrengst gedeeld worden met anderen. In principe hebben we niemand nodig om deze drie centra in ons te voelen stromen. Seksuele levensenergie voelen stromen in het bekken. Het hart voelen open knallen uit liefde voor onszelf en het Leven zichzelf. Onszelf inspireren in honger naar kennis, naar ontplooiing. Wij die vanuit onze kern verbonden zijn met al wat er is vervullen eerst onszelf. 

Blijf dichtbij wie je bent. Als je uitleeft wie jij bent, neem je vanzelf de juiste plaats in in jouw leven. Dat is de plek van waaruit je bij anderen kan zijn, in contact met iemand. Vanaf hier moet er niet altijd iets gebeuren. Daar hoeft niet persé ingegrepen te worden, zelfs in het oog van de orkaan hoef je niet beslist iets te doen. In de storm kunnen zijn in de arsenaal aan kleuren die je bent. De verantwoordelijkheid van het leven van de ander ligt bij de ander, die van jezelf bij jezelf. Als je goed in jezelf verankerd zit, kun je dat onderscheid voelen en naleven. Vooral als vrouwen zijn we cultureel opgevoed om onze aandacht te verleggen naar wat de ander nodig heeft, naar buiten onszelf. In ruil daarvoor verwachten we dat de ander ons geeft wat wij nodig hebben, wat van alles kan zijn; happy feelings, genoeg aandacht, schouderklopjes, onvoorwaardelijk. 

 Er zijn meer centra in ons energetisch lichaam; om het simpel te houden werk ik met drie hoofdkernen:

Het bekkengebied. Dit gebied is de ruimte voor energiestroom. Seksuele of creatieve scheppingsenergie. Het gevoel dat een stromend bekkengebied mij geeft is die van gepassioneerd zijn door iets of iemand.

Het hartgebied. Dit gebied is de open ruimte voor verbinding. Voor een zachte inclusie van al wat er is. Het gevoel dat een stromend hartgebied mij geeft is die van opening voelen en overstromen in warmtegloed.

Het kruin-gebied. Dit gebied is de ruimte voor inspiratie, groeien in en ontwikkelen van meer bewustzijn. Het gevoel dat een stromend kruin-gebied mij geeft is die van geïnspireerd zijn door iets of iemand.

Van het werk dat ik voorzet met mezelf, merk ik wat er in mijn kernen gebeurt in ontmoeting met mensen. Ik ontmoet mensen waarvan het bekkengebied samen met mij stroomt als we nabij zijn, ons hart knalt open maar als we wandelen zijn we in een kwartier uitgepraat. Gezamenlijke interesses liggen mijlenver uit elkaar. We spreken over koetjes en kalfjes zonder elkaar werkelijk te inspireren in het gebied van de kruin, terwijl we sympathie voor mekaar voelen. Ik ontmoet mensen die me intellectueel fascineren. We praatten uren aan één stuk door over allerlei onderwerpen die ons kluisteren aan elkaars lippen. Ons hart staat wijd open en als vrienden lieven we elkaar oprecht. Alleen stroomt seksuele energie niet of slechts bij de ene en niet bij de andere. We kunnen zowat naakt naast elkaar liggen zonder tezamen aan te gaan. Seksuele stroming komt niet langs twee kanten op gang. Ik ontmoet mensen waarbij de drie centra in mij opengaan naar de ander toe maar het ander hart niet kan openen om welke reden ook. Ik die ontoegankelijkheid merk ik verdriet op in mezelf alsof een groot potentieel blokkeert om door te stromen vanuit onze zes centra. De succesformule is dan ook: twee keer x drie centra die openen en een verbinding aangaan door vrij-binden. 

Vrij-binden als: je bezit elkaar niet. Je legt geen claim op elkaar. Je voelt wederzijds vertrouwen in elkaar vrij laten in het eigen groeiproces. Als het zo loopt dat je bij elkaar komt, voel je hoe het natuurlijk stromen van jouw drie centra èn het stromen van de centra van de andere samen amplificeert: je voelt een versterking van de stroming tussen de zes centra die circuleert tussen binnen en buiten. Die beleving van diepgaande verbinding zonder vordering of eis, voelt als uitstijgen boven het oppervlakkige. Het is een bijna occult te noemen als ervaring. In die staat komt zoveel energie vrij dat gevoeld wordt waartoe mensen in co-creatie in staat zijn door het activeren van energie. Die energetische staat kan geoefend in gezamelijke meditatie. 

Mademoiselle Marteaux