Een wolkje groene toekomst-fanatasie in een flinke mok traditionele koffie.

Ik zie koppels stoeien met die dingen. Zoals het eigenlijk hoort te gaan maar niet echt gaat. De ene leunt op de andere. De andere verwacht veel van de ene. De ene past zich alsmaar aan. De andere mist aan vrijheid. De ene is ongelukkig, maar komt niet los van de andere. De andere maakt handig gebruik van de ene. De ene heeft stiekem een andere terwijl de andere droomt van die ene ware. Dan denk ik, waar zijn we mee bezig? Ik zie ook dat het goed kan gaan met twee. Soms is er lange tijd dat evenwicht en geluk samen.

Ik zie koppels riant wonen in veel te grote huizen en ik zie grote families een piepklein stekje bewonen. Ik zie singles stoeien met veel te hoge huurprijzen. Ik zie vrijgezellen ruim leven in hun grooteigendom. Ik zie rijkdom en armoede pal naast elkaar wonen in een vloekend duel. En dan denk ik, waar zijn we mee bezig? Ik zie ook dat het goed kan gaan met mensen in huizen met een passende maat. Net afbetaald of een huur niet te hoog. Soms is er dat evenwicht en ook geluk met huizen.

In mijn wereld loopt alles anders dan gewoonlijk. In mijn dromen gaat het zo.

De mens krijgt als 18-jarige van de staat een eigen smart-unit in energieneutrale woonblokken in lokale zelfvoorzienende wijken. Smart-units die slim zijn ingedeeld voor een maximale benutting van ruimte op een minimale oppervlakte. Units worden niet verhuurd of verkocht, wel geruild omdat de waarde ervan gelijk is. Het concept stad, buitenwijk en platteland verschuift geleidelijk naar woonkernen omgeven door aaneengesloten stroken natuur als verbindingsroute voor wild. Woonkernen streven naar diversiteit van bewoners. Iedere burger verdient een basisinkomen met extra verdienste vanuit het uniek talent dat voorop wordt gesteld in een samenleving die balans vind tussen welzijn en productiviteit.

De eigen smart-unit staat symbool voor de eerste liefde met zichzelf in emotionele, psychische en fysieke autonomie. Mijn perfect plaatje voegt aan traditionele koppelvorm een sociaal aanvaarde poly-amorie. Wil zeggen dat ieder mens vrij is om in het moment seksuele of aseksuele relaties aan te gaan met mannen en vrouwen die dierbaar zijn. Sommige relaties zijn kortdurend, andere voor langere tijd of levenslang. Sommige geliefdes worden dagelijks gezien, anderen misschien maar een enkel keer per halfjaar en nog anderen zijn mogelijk platonisch. De duur of aard van relatie wordt niet op voorhand afgesproken zoals in een huwelijk omdat geloofd wordt dat niets in het leven vast staat. Alles is continu in beweging. Ook relaties kunnen wisselen. Het maakt niet uit hoeveel geliefdes een persoon heeft. De hoeveelheid aan relaties is geen status. Misschien kiest iemand voor celibaatschap. Dat kan. Of lange tijd in relatie met twee. Iedere cule bepaalt verder zijn eigen organisatie. In de lokale gemeenschappen begeleiden ervaringsdeskundigen de werkbaarheid van open relaties door in eerste plaats te werken rondom jaloezie, concurrentie en angst. Op school leren kinderen over verbindend communiceren, respectvolle omgang, grenzen verkennen, kwetsbaar opstellen, zelfreflectie, seksuele verdieping, meditatie, lichaamsbewustzijn, creativiteit, gezond bewegen en voeden. Gevoels- en rationele ontwikkeling in gebalanceerd lessenpakket. In mijn grote droom raken we voorbij de angst van het tekort te denken en tekort zijn. De nieuwe doorvoelde overtuiging is dat er voor iedereen genoeg is aan aandacht, liefde en ondersteuning. Niemand beschikt over iemand anders dan zichzelf. Kinderen worden in gemeenschap opgevoed. Mannen en vrouwen helpen elkaar hierbij. Naast de biologische ouders die niet altijd of perse samenwonen, worden kinderen omringd door plus-ouders uit eigen cules en door de omringende lokale gemeenschap. Dat schept vrije tijd voor jonge ouders voor zelfontwikkeling en zelfexpressie. Ouders worden optimaal ondersteund in de opvoeding van hun kids vanuit het principe: It takes a village to raise a child. Kinderen leren dat diversiteit een normaal fenomeen is. Ze bewegen mee in de nieuwe natuurlijke stroom. 

Je denkstijl is communistisch, vat een vriend samen. Ik geef hem geen ongelijk. Communistisch als ideologie gericht op het verwezenlijken van een socialistisch en klasseloos samenleven met oog op herstellen van verbindingen met het zelf, met anderen en met de natuur. Samen kijken in een richting dat ons verder brengt dan het egocentrisme waar we nu op stuklopen in een samenwerken aan welzijn met een grote 'W'. 

Mademoiselle Marteaux