Exoot op zoek naar werk, en een maatje voor in bed.

18-01-2024

Ik ben geen grijze muis. Ik heb lang genoeg geprobeerd het te zijn. Ik heb het opgegeven.

Zelfs in dit gematigd leven blijf ik een exoot. Een tropische ziel, altijd in voor gezelligheid.

Mijn huid verlangt naar warmte, mijn hoofd naar licht en mijn hart naar zon. Dat is wie ik ben.

Toen ik probeerde een degelijke muis te zijn, zo grijs als de norm zelf grauw is, sloop er kilheid in mij. Het gematigd leven heeft verkoeling gebracht in mijn blakende woestenij. Frisheid van buiten uit, luwde mijn vuur vanbinnen. Van die ijzigheid wil ik nu af. De stijfheid moet uit mijn lijf. De koelte past niet bij wie ik ben. Want in mijn oerbos rijmt er verder niets op koud, hard of stug. In mijn zonnige oase verlangt mijn huid naar warmte, belieft mijn hoofd het licht en begeert mijn hart de zon. Dit is wie ik ben. Mijn rimboe is elke ochtend weer een onontgonnen avontuur. Mijn jungle wentelt zich iedere avond opnieuw in warm loof. Elke cel van mijn lijf wenst zich uitleven in die eilandsfeer.

Ik heb dan ook weinig met grijze muizen in doodsaai werk. Het amusantloze maakt me frisjes, terwijl ik loeiwarm wil zijn, net als de evenaarszon. Wat wordt mijn werk in dit gematigd leven? Professioneel knuffelaar, intuïtief masseur, verbindend schrijver, ecologisch innovator, onderwijsvernieuwer of seksmysticus zitten helaas niet in de database van Tempo-Team. De knelpuntberoepen van Adecco Interim zijn niet bepaald exotisch te noemen. Schermwerkzaamheden in telkens hetzelfde stramien lijken te werken voor grijze muizen, maar voelen levenloos voor paradijsvogels. Saunamedewerker vindt UWV voor mij een fijn idee. Alvast het proberen waard. Het ding is, bij de eerste klant geef ik me honderd procent. Bij de tweede kan ik er de lol nog van inzien, maar als de derde aan de beurt is voor en massage, ga ik er gewoon naast liggen. Om te knuffelen. Of krijg in de zoveelste opgietsessie ineens de onbedwingbare impuls om vetiver, lavendel en jasmijn in één handomdraai alle drie tegelijk op de stoof uit te gieten, in plaats van om de beurt, omdat ik plots zin krijg in een avontuurtje om de sleur te doorbreken. Bandwerk is onbekend in mijn tropisch woud.

Ineens vraag ik me af. Wat wil ik eigenlijk in mijn leven? Een eigen koophuis? Een job tot aan mijn pensioen? Een eindman? Is dat het streefdoel? Ik heb achterstand opgelopen door verleden avontuurtjes en met mijn exotische genen een solide muis worden in deze grijze-muizen-community, zit er gewoonweg niet in. In de radeloosheid van dolende gedachten voel ik ineens blije beelden ontspringen uit de warme springbron van mijn zonnig hart. Eigenlijk wil ik gewoon een maatje voor in bed. Niet voor de seks. Wel om tegen aan te liggen, warmte door te geven, hartslag te voelen, ademhaling te horen, een arm rondom rond, een innige omhelzing, een bil tegen mijn bil en dan weer een buik tegen mij rug. Een been om in te verstrengelen, een buik om langs te strelen, een rug om op te kriebelen. Voor mijn vingers dan weer een haarbos om in te dwalen, een 'slaapzacht lieve vriendin' in de avond en een 'goeiemorgen lieve vriendin' in de ochtend. Het maakt niet eens uit welke goede vriend of vriendin welke nacht naast me ligt of hoe vaak want ik staar ook graag alleen naar de maan en de sterren.

Ik geloof dat ik nu eindelijk weet wat ik wil in mijn leven. Veilig onderdak, goed eten, een zorgverzekering van tien tientjes per maand, twee handenvol vrienden, zo nu en dan een maatje voor de nacht, af en toe een heet bad, hout om vuur te maken, genoeg avontuur, persoonlijke expressie, een zinvol bestaan en zelfheling. Als het zich aandient, wil ik bezoekers verrassen in een geurexplosie van vetiver, lavendel en jasmijn in één keer tegelijk op de stoof. Woorden pennen die verkoelde harten verwarmen. Massages geven die verstijfde lijven aan het golven brengen. En zoveel als kan, knuffelen. Want knuffelen blijft het allerleukst van al. Knuffelen op exotische wijze in een tropische setting waar elke muis, vooral ook de grijze, na een verkwikkend festijn in eilandsfeer, net een tintje lichter wordt.


Mademoiselle Marteaux