Sensitief feminisme.

Mademoiselle fantaseert over vrouwenhuizen vanuit een nieuwe stroming; het Sensitief feminisme. Ze droomt over een ontmoetingsplek voor vrouwen die hun vrouwelijkheid zielsgraag herontdekken. Deze eindelijk voor lief willen uitdragen. Voor haar gevoel ligt ons voorbestaan vooral in de warme handen van een gevoelsvolle vrouwelijke energie, in samenwerking met mannen die hun man-zijn herstellen. Want hard, bot, stoer en intellectueel heeft voor haar weinig te maken met echt man zijn. Deze tekst gaat over vrouwelijke energie. Energie overstijgt het geslacht. Ik ken mannen die hun vrouwelijke energie vooral ontwikkelen en vrouwen die hun mannelijke energie dan weer stevig vestigen. Deze tekst gaat over vrouwelijke energie bij vrouwen én mannen in hart- en buikgevoel. Vooral ook het gemis van vrouwelijkheid in een leven dat nog behoorlijk gericht is op het man-deel

Mannelijke energie, niet eens in zijn zuivere vorm, kreeg door religie oppermacht over het leven van vrouwen in een godsdienstig verzinsel dat vanuit vrouwenhaat Eva tot doodszonde maakte. Vervolgens werden vrouwen zondig. Ze vervielen tot broedmachines, lustobjecten en manusjes-van-alles waarbij tegenstand onverbiddelijk verwijderd werd, terwijl de verkrachter zelf vrijuit ging. De eerste feministische bevrijdingsgolf hield voet bij stuk en bereikte daarbij gelijke rechten in een respectabele positie. Vrouwen kregen gelijkwaardigheid, op een gelijkaardige wijze aan de man, om haar vrouwelijkheid in te snoeren binnen strakke broekspijpen. Niet dat ik een probleem heb met vrouwen in broeken. Ik heb wel moeite met de verwachting dat vrouwen in een mannenwereld keihard werken in beredeneerde prestaties vanuit perfectionisme, afstuivend op resultaat. Hun eigen aard legt daarbij vaak het loodje in overspanning. Zo worden vrouwen nog steeds niet gerespecteerd in hun vrouw-zijn. Mannen niet in hun vrouwelijke energie.

Een vrouwenbrein werkt om te beginnen verschillend. Vrouwelijke energie is anders gepositioneerd. Het ligt eerder in de buik dan in het hoofd. Er ligt bewijsbare intelligentie in ons buikgebied. In de darmen zitten hersencellen, dat is wetenschappelijk onderzocht. Een hoofdbrein dat samenwerking mist van een buik- en hartbrein amputeert het hoofd van de rest van het lijf. Het splijt ons. Onze maatschappij tolt nu in hoofdrondjes met hart en buik als aanhangsel voor de hobby. Het wordt niet serieus genomen. Zeg maar eens tegen je baas: 'Vanaf nu volg ik mijn buikgevoel', of 'Wat je zegt, voelt niet ok voor mijn hart'. Nochtans is er intelligentie in creativiteit, verbinding, kunst, dans, harmonie, melodie, intuïtie, aanraking. Mannen hebben die energie ook in zich. Mannelijke muzikanten, dansers, kunstenaars, schrijvers raken geïnspireerd vanuit dat buikgevoel. Het is niet seksegebonden. Voor mij gaat het erom de balans te herstellen. Nu krijgt een rationele energie voorrang op een gevoelsmatige energie. Als we slechts een hoofd mogen zijn en veel minder buik en hart, dan blijven we een onderontwikkeld mens. We zijn namelijk meer dan een wandelend hoofd. We zijn een geheel. Scholen mogen inzien dat alleen hoofdwerk van ons geen volledig mens maakt. En een uurtje papier knippen, schoolslag en polsstokspringen per week is niet genoeg om de band met ons lichaam te herstellen. De knutsels en sporttakken op school zijn opnieuw gericht op een mannelijke energie die in voorgekauwd of strakke regels nauwelijks aanspraak doet op buik en hart. Er is dus een absoluut een tekort aan vrouwelijke energie in onze levensstijl. Een energie die staat voor liefst samen, een omarmende liefde, een doortastende sensitiviteit, een uitbundige creativiteit, passie en vuur. Als dansen. Als zingend of in stilte in verbinding zijn met het grotere geheel. Strevend naar harmonie, schoonheid en vrede in plaats van hoge cijfers. In een tijd van burn-out door te snel, te oppervlakkig en vooral leeg vanbinnen, is het nodig dat een nieuwe feministische golf ons herinnert dat buik- en harttalenten in een vrouwminnende cultuur hoog ingeschat mogen. Een nieuwe cultuur waarin vrouwen en mannen zich samen kunnen opladen in klank, kleur, beeld, dans, gevoel, natuur, creatie, aanraking, energie-overdracht. Vruchtbaarheid brengen aan een aarde die stilaan uitdroogt. Als man en vrouw in hun verscheidenheid de aanvulling zien van wat weer één geheel wil worden, herstelt de balans zich op aarde. Dan kan het leven voortduren. Dit is althans, wat Mademoiselle gelooft.

Mademoiselle Marteaux